Se mia shedia (Σε μια σχεδία)
Σε μια σχεδία, δίχως σχέδια και πυξίδασκίζω στα δύο τη βαθιά, γαλάζια λίμνηΜόλις προσπέρασα την ύστατη νησίδακαι ακουμπώ, βαριά κατάκοπη, στην πρύμνη
Ίσα που κράτησα νερό σ' ένα δοχείοΤ' άλλα φορτία τα κρατάω στην ψυχή μουΚαι τα αυτιά μου βασανίζει σαν ηχείομια βοή, που μου μιλάει για τη ζωή μου
Έτσι πορεύομαι στη λίμνη Αχερουσίασε μια σχεδία, μια ζωή, σε ένα σώμαΚι αυτό που θα 'θελα μονάχα, στην ουσίαένα φιλί από της μάνας μου το στόμα
Γνώρισα πόλεις, μονοπάτια και ανθρώπουςΠρώτα αλλιώς, μετά αλλιώς, μέχρι που είδα
όλα τα λάφυρα βρωμίζουνε τους κόπουςκαι ο χρυσός, στα χέρια πέτρωσε του Μίδα