Kokkina keria (Κόκκινα κεριά)
Απελπισμένος δεν αντέχω τη δική σου απουσίαείμαι στα όρια και στην απελπισίαδεν το πιστεύω πως εσύ δεν είσαι εδώΒοήθησέ με, έλα πες μου ένα ψέμα παραπάνωπάει τρελάθηκα δεν ξέρω τι να κάνωνα σταματήσου επιτέλους να πονάω
Κόκκινα κεριά τα χείλη σουκι εγώ της καρδιάς σου εξόριστοςαπ’ την ξυραφιά του πόνου σουέγινα αγνώριστος
Απελπισμένος κάθε βράδυ ξενυχτάω και τα πίνωαπό τη σκέψη τη δική σου να ξεφύγωόμως αλίμονο ακόμα δεν μπορώΒοήθησέ με, έλα πες μου ένα ψέμα παραπάνωπάει τρελάθηκα δεν ξέρω τι να κάνωνα σταματήσω επιτέλους να πονάω