Megbocsátok Neked
Megbocsátok Neked és megbocsátok magamnakMost, amikor újra érezni kezdek.Megbocsátok Neked és megbocsátok magamnakMost, amikor újra érezni kezdek.
Mert bár a fények égnekén haza soha nem térek,De egy új szemlélettel majd visszatérekÉs bocsánatomat kiérdemled.
Megbocsátok NekedHiszen csak gyerekek voltunkRájönni próbáltunk, miképp működik az életha saját utunkat járjuk.Semmi szégyen, semmi vád,Mert az sérültté tesz ésés én bocsánatomat adom Neked.
Megbocsátok NekedFékezetlenül éltünk az álmainknakNem észrevéve, ha az üvegmennyezet zuhan ránkSemmi szégyen, semmi vád,Mert az sérültté tesz ésés én bocsánatomat adom Neked.
Megbocsátok Neked és megbocsátok magamnakMost, amikor újra érezni kezdek.Ha utálatot érzek irántad, amit néha érezni szoktamNagy levegőt veszek és tízig számolok.
Mert a fények égnekÉs én hazatérek.Igen, vissztérekÚj szívvel a kezembenÉs bocsánatomat elnyered.
Megbocsátok NekedHiszen csak gyerekek voltunkRájönni próbáltunk, miképp működik az életha saját utunkat járjuk.Semmi szégyen, semmi vád,Mert az sérültté tesz ésés én bocsánatomat adom Neked.
Megbocsátok NekedFékezetlenül éltünk az álmainknakNem észrevéve, ha az üvegmennyezet zuhan ránkSemmi szégyen, semmi vád,Mert az sérültté tesz ésés én bocsánatomat adom Neked.
Megbocsátok NekedMinden alkalomért, amikor könnyeimet kértedTúl annyi buta dolgon, amivel megsértettélMinden rendben, megbocsátok Neked.
Megbocsátok NekedHiszen csak gyerekek voltunkRájönni próbáltunk, miképp működik az életha saját utunkat járjuk.Semmi szégyen, semmi vád,Mert az sérültté tesz ésés én bocsánatomat adom Neked.
Megbocsátok NekedHiszen csak gyerekek voltunkRájönni próbáltunk, miképp működik az életha saját utunkat járjuk.Semmi szégyen, semmi vád,Mert az sérültté tesz ésés én bocsánatomat adom Neked.
Megbocsátok NekedFékezetlenül éltünk az álmainknakNem észrevéve, ha az üvegmennyezet zuhan ránkSemmi szégyen, semmi vád,Mert az sérültté tesz ésés én bocsánatomat adom Neked.
მე შენ გპატიობ
გპატიობ, და ჩემ თავსაც მპატიობახლა გრძნობები როდის უნდა ისევ ვიგრძნოგპატიობ, და ჩემ თავსაც მპატიობახლა გრძნობები როდის უნდა ისევ ვიგრძნო
იმიტომ, რომ შუქები ჩართულიამაგრამ მე სახლში არასდროს არა ვერმაგრამ სხვანაირად მოაზროვნე დავბრუნდებიიმიტომ, რომ გპატიობ
გპატიობჩვენ მხოლოდ პატარები ვიყავითერთად ვცდილობდით ყვეალფერი რომ გაგვერკვიავიქეცით როგორც გვინდოდაარ გვენანებოდა, არც ვაბრალებდით ერთმანეთსიმიტომ, რომ უკვე ვქენით ის რაც ვქენითდა გპატიობ
გპატიობჩვენ უდარდელად ვცოვრობდითშუშის ჭერი, სანამ თავზე არ დაგვემხო, ვერც კი დავინახეთარ გვენანებოდა, არც ვაბრალებდით ერთმანეთსიმიტომ, რომ უკვე ვქენით ის რაც ვქენითდა გპატიობ
გპატიობ, და ჩემ თავსაც მპატიობახლა გრძნობები როდის უნდა ისევ ვიგრძნოაზრი არა აქვს აღშფოთებასამიტომ სუნთქვას ვიკავებ და ათამდე ვთვლი
იმიტომ, რომ შუქები ჩართულიადა სახლში ვბრუნდებიდიახ, მოვედიხელში ახალი გული მიჭირავსიმიტომ, რომ გპატიობ
გპატიობჩვენ მხოლოდ პატარები ვიყავითერთად ვცდილობდით ყვეალფერი რომ გაგვერკვია
ვიქეცით როგორც გვინდოდაარ გვენანებოდა, არც ვაბრალებდით ერთმანეთსიმიტომ, რომ უკვე ვქენით ის რაც ვქენითდა გპატიობ
გპატიობჩვენ უდარდელად ვცოვრობდითშუშის ჭერი, სანამ თავზე არ დაგვემხო, ვერც კი დავინახეთარ გვენანებოდა, არც ვაბრალებდით ერთმანეთსიმიტომ, რომ უკვე ვქენით ის რაც ვქენითდა გპატიობ
გპატიობ, და ჩემ თავსაც მპატიობახლა გრძნობები როდის უნდა ისევ ვიგრძნოაზრი არა აქვს აღშფოთებასამიტომ სუნთქვას ვიკავებ და ათამდე ვთვლი
გპატიობჩვენ მხოლოდ პატარები ვიყავითერთად ვცდილობდით ყვეალფერი რომ გაგვერკვიავიქეცით როგორც გვინდოდაარ გვენანებოდა, არც ვაბრალებდით ერთმანეთსიმიტომ, რომ უკვე ვქენით ის რაც ვქენითდა გპატიობ
გპატიობჩვენ მხოლოდ პატარები ვიყავითერთად ვცდილობდით ყვეალფერი რომ გაგვერკვიავიქეცით როგორც გვინდოდაარ გვენანებოდა, არც ვაბრალებდით ერთმანეთსიმიტომ, რომ უკვე ვქენით ის რაც ვქენითდა გპატიობ
გპატიობჩვენ უდარდელად ვცოვრობდითშუშის ჭერი, სანამ თავზე არ დაგვემხო, ვერც კი დავინახეთარ გვენანებოდა, არც ვაბრალებდით ერთმანეთსიმიტომ, რომ უკვე ვქენით ის რაც ვქენითდა გპატიობ