Green Day "Disappearing boy" lírica

Τώρα με βλέπεις, τώρα όχι
μη με ρωτάς που είμαι
διότι είμαι εκατομύρια μίλια μακριά
μου φέρθηκαν σαν κάτι απαγορευμένο
μη λες πως οι σκέψεις μου δεν είναι αληθινές
αλλιώς δεν θα με δεις ξανά

Είμαι εδώ ή είμαι εκεί?
ή είμαι πάνω στις σκάλες και πάιζω?
είμαι στο δωματιό μου με τα παιχνίδια μου?
είμαι το αγόρι που εξαφανίζεται

Όταν μπαίνω σε συνωστισμένα δωμάτια
νιώθω σαν να είναι η καταδίκη μου
ξέρω πως δεν ανήκω εδώ
σε εκείνο το δωμάτι βλέπω εκείνη
τη βλέπω και είναι με αυτόν
γυρνώ και μετά έχω φύγει

Μη με πάρεις τηλέφωνο γιατί δεν είμαι σπίτι
το που βρίσκομαι είναι τώρα άγνωστο
εξαφανίστηκα απο όλη την ευτυχία σου
είμαι το αγόρι που εξαφανίζεται

Έχω τις αμφιβολίες μου
για το που ανήκω
είναι κάτι που πρέπει να σκεφτώ

Μη με πάρεις τηλέφωνο γιατί δεν είμαι σπίτι
το που βρίσκομαι είναι τώρα άγνωστο
εξαφανίστηκα απο όλη την ευτυχία σου
είμαι το αγόρι που εξαφανίζεται

Most nézz meg engem, most ne,
Ne kérdezd hol vagyok
Mert millió mérföldekre vagyok lekezelve,
mint egy tiltott sarok.
Ne mond, hogy a gondolataim nem valósak
Vagy nem láthatsz engem újra.

Itt vagyok, vagy ott vagyok,
Vagy talán a lépcsőn játszok?
A szobámba vagyok a játékaimmal?
Én vagyok az elveszett fiú.

Amikor zsúfolt szobákban sétálok
Úgy érzem mintha ez lenne a sorsom.
Tudom, hogy nem tartozok
ebbe a szobába. Látom az övé,
Látom az övé és vele van.
Megfordulok és elmentem.

Nem hív fel engem, mert nem vagyok otthon,
Az én hollétem most ismeretlen.
Eltűntem az összes örömödből,
Én vagyok az elveszett fiú.

Megvannak a kétségeim
Arról, hogy hol lehetek,
Ez már elgondolkodtató dolog.

Nem hív fel engem, mert nem vagyok otthon,
Az én hollétem most ismeretlen.
Eltűntem az összes örömödből,
Én vagyok az elveszett fiú.

Ora mi vedi, ora non più,
Non chiedermi dove sono,
Perché sono a un milione di chilometri di distanza.
Trattato come una carogna disprezzata,
Non dire che i miei pensieri non sono veri,
O non mi vedrai più.

Sono qui o sono lì?
O sto giocando sulle scale?
Sono nella mia stanza con i miei giocattoli?
Sono il ragazzo che scompare.

Quando cammino in stanze affollate,
Mi sento come se fosse il mio destino,
So che non gli appartengo.
In quella stanza vedo lei,
Vedo lei e lei è con lui,
Mi giro e poi me ne vado.

Non mi telefonare perché non sono a casa,
La mia posizione ora è sconosciuta,
Sono scomparso da tutte le tue gioie,
Sono il ragazzo che scompare.

Ho i miei dubbi
Dei luoghi a cui appartengo,
È qualcosa su cui riflettere.

Non mi telefonare perché non sono a casa,
La mia posizione ora è sconosciuta,
Sono scomparso da tutte le tue gioie,
Sono il ragazzo che scompare.