غداًعندما يدخلون قلبك الجريح يا حبيبيأتراهم يقرأون فيه اسمي؟ما أجمل الاسماءنكتبها بنبض قلوبناولا أطباء ولا جراح!!!فقل لهم: حذاروليرفقوا بالاسماءوليتركوها... كلها هناكقصائد حب لا يسدُّها همولا يلغيها نسيانهي كلهاقصائد الحب الكبير الذي عشناهقصائد الحب الوحيد الذي كُنــَّاهما أجمل الاسماءنكتبها بنبض قلوبناولا أطباء ولا جراح!!!حبيبي!
فرداهنگامیکه وارد قلب مجروحت شوندآیا آنها را خواهی دید که اسم مرا در آن خواهند دید؟آه.چه اسمهای زیباییکه ما آنها را با نبض قلبمان بر آن مکتوب میکنیمبدون هیچ دردی،بدون هیچ طبیبیبه آنان بگو مواظب باشند
و نام ها را همراهی میکنند
و همه آنها را آنجا در قلب رها میکنند
قصیده های عاشقانه ای که غم ها نمیتوانند مانع آنها شود
و فراموشی آنها را از بین نمی برد
قصیده های بزرگ عاشقانه ایی که زندگی کردیمقصیده های تنهای عشقی که خود ما بودیمآه. چه نامهای زیباییکه با نبض قلبهایمان بر آن به یادگار میگذاریمنه دردی، و نه طبیبی، عزیزم