Na Min Tolmiseis | Να Μην Τολμήσεις
Πάνε δύο μήνες μοιάζουν χρόνιαΤην ξεχασμένη σου χθες βρήκα τη κολώνιαΘ'ανοίξω είπα το άρωμά σουΜήπως και κάτι από σένα θυμηθώΕγώ που πέθαινα για σένα για φαντάσουΔύσκολο είναι τη μορφή σου να σκεφτώ...
Να μην τολμήσεις να μου μιλήσειςΑν κάποιο βράδυΣτα όνειρά μας ξαφνικά συναντηθούμεΝα μην τολμήσειςΓιατί αν μ'αγγίξεις και στα μάτια κοιταχτούμεΦωτιά θα πάρουμε, και θα καούμε...
Πάνε δύο μήνες που ζούμε χώριαΤα όνειρά μου αταξίδευτα βαπόριαΘα φύγω είπα για άλλα μέρηΓιατί στο χώμα σου δεν φύτρωσε ζωήΘα πάω κάπου που κανείς να μην με ξέρειΤο παραμύθι μου να φτιάξω απ'την αρχή...
Да не си посмяла
Минаха два месеца, но те сякаш са годиниВчера намерих парфюма, който си забравилаКазах си, че ще отворя парфюма тиМоже пък да си спомня нещо от тебАз, който умирах за теб, представи сиНа мен ми е трудно да си представя образа ти
Да не си посмяла да ми говоришАко някоя нощ в сънищата си изведнъж се срещнемДа не си посмялаЗащото ако ме докоснеш и се погледнем в очите, ще пламнем и ще горим
Минаха два месеца, откакто живеем разделениМечтите ми са параходи, които не плаватКазах си, че ще отида надруго мястоЗащото на почвата ти не никне животЩе отида някъде, където никой не ме познаваПриказката си да започна отначало
Sa nu indraznesti
Au trecut doua luni de parca au trecut aniIeri am gasit colonia ta uitataSa deschid parfumul tau zicPoate ceva despre tine sa imi reaminteascaCum as fi fost dispus sa mor pentru tineIar acum e atat de greu sa-mi imaginez silueta ta...
Sa nu indraznesti sa imi vorbestiDaca intr-una din noptiIn visele noastre din intamplare o sa ne intalnimSa nu indraznestiPentru ca atingandu-ma si privindu-ma in ochiO sa luam foc,, si o sa ardem...Sa nu indraznesti
Au trecut doua luni de cand traim separatVisul meu o corabie parasitaSa plec "zic" in alte locuriPentru ca in pamantul tau nu creste viataSa plec undeva unde nu ma cunoaste nimeniPoveste mea sa o iau de la capat...
Sa nu indraznesti sa imi vorbestiDaca intr-una din noptiIn visele noastre din intamplare o sa ne intalnimSa nu indraznestiPentru ca atingandu-ma si privindu-ma in ochiO sa luam foc,, si o sa ardem...Sa nu indraznesti
Sakın
İki ay oldu, sanki yıllar gibi geldiDün senin unuttuğun parfümü buldumParfümünü açmayı düşündümVe belki sana dair bir şeyler hatırlatırdıDüşün ki ben senin için ölürdümBunu düşünebilmek senin için ne kadar zor...
Sakın benimle konuşma bileEğer ki bir geceRüyalarımızda aniden karşılaşırsakSakın, çünkü dokunursan ve bir kez göz göze gelirsekAlev alırız, ve yanarız...
İki aydır ayrı yaşıyoruzHayallerim demir atmış gemiler gibiBuradan başka yerlere gideceğim dedimÇünkü senin toprağında hayat yeşermiyorBeni kimsenin tanımadığı bir yere gideceğimHikayemi en baştan yaşamak için...