Gönlüm göçebeAyaklarım ona uyarÇok sevmekten korkarım canım yanarBedenine saplanan hançeri çekip çıkarır gibiSıyrıldın korkularımdanOnu ölüm gibi düşman saydımYalın ayak dikenlere,taşlara basa basa yürüdümBu yükü sırtımdan attımAşkın gürültüsüyle sağır oldum yoruldum.
Την καρδιά μου που 'ναι σαν τους νομάδεςτα πόδια μου ακολουθούνΦοβάμαι ν' αγαπήσω πολύ για να μην πληγωθώΞεπέρασα τους φόβους που καίνε την ψυχή μου όπως βγαίνει η σφαίρα που 'χε σφηνωθεί στο σώμαΞέφυγες από τους φόβους μου,το θεώρησα σαν εχθρό όπως είναι ο θάνατος,Περπάτησα ξυπόλητος πατώωτας πάνω σε πέτρες κι αγκάθια,Απομάκρυνα αυτό το βάρος από την πλάτη μου,κουφάθηκα από το θόρυβο της αγάπης και κουράστηκα
Küçmä küñelemAyaklarım aña iyäräBik nık söyärgä kurkam, canım yanarTäneñä batkan häncärne tartıp çığargan kebek
Söreldeñ kurkularımnanAnı ülem kük ber doşman dip sanadımYalanayak çäneçkelärgä, taşlarga basa basa yördemBu yökne sırtımnan attımMähäbbätnen göreltesennän sañgıraulandım, ardım