Η μπαλάντα της φωτιάς (Μουχλαλούδα)
Μην κλαις, φαντάζει μάταιο τώραΠου πέσανε τα πέπλα ξαφνικάΠως θες να σ' αγαπήσουνε με τούτο το σημάδιΠου σκάλισες στη μάσκα σου κρυφά
Μην κλαις, δεν φτάνει η οδύνη,Δεν φτάνει η θλίψη για ν' αναστηθείςΠόσες φορές τα μάτια σου θα κλείσειςΜπροστά στο ραγισμένο σου είδωλο
Κάθε μεσημέρι καίγεσαι, από ένα πόνο αβάσταχτο,Πεταλούδα ξάφνου γίνεσαιΣε φωτιά μεταμορφώνεσαι,Κάθε μεσημέρι καίγεσαι
Πως θες να σ' αγαπήσουνε με τούτο το σημάδιΠου σκάλισες στη μάσκα σου κρυφάΕίναι αδειανές οι φλέβες σου από αίμαΚαι μόνο ένας Δαίμονας σκιρτά...αργά!
Κάθε μεσημέρι καίγεσαι, από ένα πόνο αβάσταχτο,Πεταλούδα ξάφνου γίνεσαιΣε φωτιά μεταμορφώνεσαι,Κάθε μεσημέρι καίγεσαι
Κρέμεσαι από τον αγέραΔεν πατάς πια πουθενάΚρέμεσαι απ' το πουθενά