Saat üç ayaktasın,uyku tutmamış yineNe yazıyorsun kara kara,beyazlar üstüne
Kalem biter,hiç güvenme tükenmez diyeHayat bile sona erer,günün birinde
Sen hiç yalnız kalmadın mıkalabalığın içindeDerdine derman aramadın mışişelerin dibinde
Sözler sahteymiş,çek kendini adım adımYüzler belliymis,yağmurlarda aradığınBulamadığın
Üşenmişin,hikayeni baştan anlatmayaFaydası yok,nefesini geçmişle yormaya
İtiraf et seviyorsun hüznü kederiAcı besler uyandırır boşvermiş bünyeyi
its 3.am, u r awake, u again couldnt sleepwhat are u writing, black black, on whites? (white pages)the pen wanes, dont trust like it wont finish ( in turkish, pen is tukenmez kalem )even life ends someday
havent u ever got lonely?in crowdhavent u ever looked for a solution for your greef?at the bottom of the bottles
the words are fakepull urself out, step by stepthe faces were specificthat you search in rainthat u couldnt find..
u were too lazyto tell ur story from the beginningits uselessto tire your breath by the past
admit it, u love sorrow, griefbothered body up