Geldiğim günden beri hiç bırakmadı peşimiKöşe bucak kaçsam da sabırla sürdü izimiÖnce anne kucağındanSonra aşk mutluluğundanEninde sonunda ayırdı beni
Yalnızlık kalbimin ilelebet sahibiHiç terketmez beni o en sadık sevgiliBen kurtulsam bile o gelir bulur beniKimsesiz akşamlardaKaranlık kollarındaÖldürür beni
Çıktığım her aşk yolunda hemen girdi kolumaMutluluktan uçarken ben pusu kurdu yolumaBazen kendi kararımlaBazen kader oyunuylaEninde sonunda sarıldı bana
Since the day I have come, it has not left tracing meWherever I have escaped, it has patienly followed my trailFirst from the embrace of my motherThen from the happiness of loveIt eventually seperated me
Loneliness is forever the owner of my heartThat most loyal lover never abandones meEven if I free mysef, it will come and find meIn lonely eveningsIn its dark armsIt kills me
On every love trail I have set foot on, it has grabbed me by the armWhen I was happily head over heels in love, it has ambushed meSometimes with my decisionSometimes with a game of fateIt has hugged me eventually