Taxidi (Ταξίδι)
Μόνος,οδηγάω μόνος,ατέλειωτος ο δρόμος,ατέλειωτες στροφές.
Σκόνη,μια χώρα μες στη σκόνη,μα πάντα με πληγώνεικι αρχίζω ανασκαφές.
Είδα,την άγνωστη πατρίδα,χαμένη Ατλαντίδαστις χωματερές.
Τώρα,περιμένει τώραμε τα κρυφά της δώρατους εθελοντές.
Μην ψάχνεις πια αλλούαφού το ξέρεις ήδη.Μην ψάχνεις πια αλλού,εδώ είναι το ταξίδι.Εδώ είναι το ταξίδι.
Φώτα,της πόλης μας τα φώτασαν τα βαρελότα,που ρίχναμε μικροί.
Φιλίες,οι παιδικές φιλίες,χαμένες παραλίες,χαμένη διαδρομή.
Στάση,κορίτσια που ΄χω χάσει,πληγές που ΄χω ξεχάσειανοίγουνε ξανά.
Βράδια,τα εφηβικά μας βράδια,τα πιο πικρά μας χάδια,πατρίδα μας γλυκιά.
Μην ψάχνεις πια αλλούαφού το ξέρεις ήδη.Μην ψάχνεις πια αλλού,εδώ είναι το ταξίδι.Εδώ είναι το ταξίδι.
Κρίμα,να μείνεις πάντα θύμα,πάλι το ίδιο ποίημαγια ξένες καλλονές.
Μόνος,οδηγάω μόνος,κι όλο με βγάζει ο δρόμοςστις ίδιες γειτονιές...