Μαλαματένια λόγια
Μαλαματένια λόγια στο μαντήλιτα βρήκα στο σεργιάνι μου προχθέςτ' αλφαβητάρι πάνω στο τριφύλλισου μάθαινε το αύριο και το χθεςμα εγώ περνούσα τη στερνή την πύλημε του καιρού δεμένος τις κλωστές
Τ' αηδόνια σε χτικιάσανε στην Τροίαπου στράγγιξες χαμένα μια γενιάκαλύτερα να σ' έλεγαν Μαρίακαι να `σουν ράφτρα μες στην Κοκκινιάκι όχι να ζεις μ' αυτή την κομπανίακαι να μην ξέρεις τ' άστρο του φονιά
Γυρίσανε πολλοί σημαδεμένοιαπ' του καιρού την άγρια πληρωμήστο μεσοστράτι τέσσερις ανέμοιτους πήραν για σεργιάνι μια στιγμήκαι βρήκανε τη φλόγα που δεν τρέμεικαι το μαράζι δίχως αφορμή
Και σαν τους άλλους χάθηκαν κι εκείνοιτους βρήκαν να γαβγίζουν στα μισάκι απ' το παλιό μαρτύριο να `χει μείνειένα σκυλί τη νύχτα που διψάγυναίκες στη γωνιά μ' ασετυλίνηπαραμιλούν στην ακροθαλασσιά
Και στ' ανοιχτά του κόσμου τα καμιόνιαθα ξεφορτώνουν στην Καισαριανήπώς έγινε με τούτο τον αιώνακαι γύρισε καπάκι η ζωήπώς το `φεραν η μοίρα και τα χρόνιανα μην ακούσεις έναν ποιητή
Του κόσμου ποιος το λύνει το κουβάριποιος είναι καπετάνιος στα βουνάποιος δίνει την αγάπη και τη χάρηκαι στις μυρτιές του Άδη σεργιανάμαλαματένια λόγια στο χορτάριποιος βρίσκει για την άλλη τη γενιά
Με δέσαν στα στενά και στους κανόνεςκαι ξημερώνοντας Παρασκευήτοξότες φάλαγγες και λεγεώνεςμε πήραν και με βάλαν σε κλουβίκαι στα υπόγεια ζάρια τους αιώνεςπαιχνίδι παίζουν οι αργυραμοιβοί
Ζητούσα τα μεγάλα τα κυνήγιακι όπως δεν ήμουν μάγκας και νταήςπερνούσα τα δικά σου δικαστήριααφού στον Άδη μέσα θα με βρειςνα με δικάσεις πάλι με μαρτύριακαι σαν κακούργο να με τιμωρείς