S' aparnithika tris | Σ΄ απαρνήθηκα τρις
Σ’ απαρνήθηκα τριςκι αν με ρώταγαν κι άλληθα σ’ αρνιόμουν και πάλιτι να πεις, τι να πεις.
Ρίζες νόμιζα έχειη αγάπη στη Γηςμα τι λίγο αντέχειστον βοριά της ζωήςτι να πεις, τι να πεις.
Σ’ απαρνήθηκα τριςπόσο έκλαψα, πόσοκαι σ’ αγάπαγα τόσοτι να πεις, τι να πεις.
Πέτρα είπα θα γίνωκαι βουνό να κρυφτείςκι έγειρα σαν το κρίνοστον βοριά της ζωήςτι να πεις, τι να πεις.
Σ’ απαρνήθηκα τριςκαι τα όνειρα σβήσανθα σ’ αρνιόμουν κι αν ήσανχίλιοι τρεις, τι να πεις.
Βράχος έλεγα θα ’ναιη αγάπη στη Γηςμα οι όρκοι σκορπάνεστον βοριά της ζωήςτι να πεις, τι να πεις.