Γειά χαρά σου ζωή
Κλειδωμένα σιωπηλά διαμερίσματαΨυχούλες γεμάτες ραγίσματαΔεν κοιτιούνται δε μιλούν δεν αγγίζονταιΣτο φόβο χτυπούν και βυθίζονται
Μα τρυπώνει ένα πρωί απ’ τη γρίλια τουςΟ ήλιος και σκάει στα χείλια τουςΚαι πετάγεται η καρδιά μες στον ύπνο τηςΘυμάται κι αλλάζει το χτύπο της
Γεια χαρά σου ζωή με το θαύμα σουΤην τραμπάλα απ’ το γέλιο στο κλάμα σουΤις ελπίδες που μ’ ένα άγγιγμά τουςΡίχνουν φως και σκοτώνουν θανάτους
Δες τα χείλη ενός μωρού που ονειρεύεταιΓελάνε κι η νύχτα μαγεύεταιΔίνει φώτα ενός λαμπρού ξημερώματοςΣτη ρότα σκοτεινού καταστρώματος