Απορώ, πώς μπορώνα μένω εδώ, να σ’ αγαπώαφού ποτέ δεν προσπαθείςτο κενό μέσα μου να δεις
Στην ερημιά σου με κλείνειςόση φωτιά έχω τη σβήνειςσαν ανοιχτή πληγήστην καρδιά μου το γιατί
Θέλεις συνεχώς να με πονάςτα όνειρά μου σκορπάςμια ζωή με πολεμάςδεν έμαθες να μ αγαπάς
ψυχρά στα μάτια με κοιτάςχωρίς να μου μιλάςγυρνάς, χάνεσαιντροπή δεν αισθάνεσαι
θέλω στο πλάι σου να ρθωμα λες και δεν υπάρχωδεν είμαι πιαγια σένα εγώ πουθενά
Θέλεις συνεχώς
Dziwię się, jak to znoszę,że pozostaję tutaj i kocham cię.Skoro nigdy nie próbujeszzajrzeć do mojej wewnętrznej pustki.
Zamykasz mnie na pustkowiu.Gasisz mój ostatni płomyk.Pytanie "dlaczego?" jest jak otwartarana na moim sercu.
Chcesz ciągle zadawać mi ból?Niszczysz moje marzenia?Przez całe życie walczysz ze mną?Nie nauczyłaś się miłości do mnie?
Spoglądasz chłodno w moje oczy.Bez słowa.Odchodzisz i tracisz głowę,lecz nie odczuwasz wstydu.
Chcę przyjść do ciebie,lecz w rzeczywistości jest tak, jakbym już nie istniał.Dla ciebie ja jużnie istnieję.
Chcesz ciągle