San aspromavri tainia (Σαν ασπρόμαυρη ταινία)
Το κλειδωμένο μου παράθυρο θ' ανοίξωτο καλοκαίρι που θα 'ρθεί να φυλακίσωγιατί δυο μήνες τώρα πέφτει ερημιάούτε τηλέφωνο, ούτε γλυκιά αγκαλιά.
Έχεις μια άπονη καρδιά και ξελογιάστρακι εγώ παιδί που μοναχό μετράει τ' άστραφεγγάρι ψάχνω και μια χούφτα ουρανότο σ' αγαπώ, ζωγραφίζω στο κενό.Έχεις μια άπονη καρδιά και ξελογιάστρακι εγώ παιδί που μοναχό μετράει τ' άστραφεγγάρι ψάχνω και μια χούφτα ουρανότο σ' αγαπώ, ζωγραφίζω στο κενό.
Το κλειδωμένο μου παράθυρο θ' ανοίξωμε τα παιδιά της γειτονιάς να ξενυχτήσωκι όταν μεθύσω σαν το σπίρτο θα καώμέσα στο κλάμα, θα βουλιάξω θα χαθώ.
Έχεις μια άπονη καρδιά και ξελογιάστρακι εγώ παιδί που μοναχό μετράει τ' άστραφεγγάρι ψάχνω και μια χούφτα ουρανότο σ' αγαπώ, ζωγραφίζω στο κενό.Έχεις μια άπονη καρδιά και ξελογιάστρακι εγώ παιδί που μοναχό μετράει τ' άστραφεγγάρι ψάχνω και μια χούφτα ουρανότο σ' αγαπώ, ζωγραφίζω στο κενό.