Prin mou fiyis xana (Πριν μου φυγεις ξανα)
Η ζωή μου ματωμένη,σ’ ένα πάθος χαρισμένη,σαν εικόνα ραγισμένηπου τη βλέπω και σωπαίνω.
Πριν να γίνουμε δυο ξένοιάφησέ με να σ’ αγγίζω,να σε θέλω, να ελπίζωκι απ’ αγάπη να πεθαίνω.
Πριν μου φύγεις ξανά και σε χάσωκαι την πόρτα του πόνου περάσω,δώσ’ μου λίγες στιγμές να θυμάμαι,όταν αύριο πάλι κοντά σου δε θα ’μαι.
Με δυο όνειρα λαθραίακαι την πίκρα για παρέαστη ζωή σου τη μοιραίαδίνω χρώμα και ουσία.
Μα πριν πέσει η αυλαίακι η παράσταση τελειώσει,πες μου κάτι που να δώσειστο παρόν μου σημασία.