Balıklar
Çocuktun, kırılgandınArtık korku yok nemli gözlerindeYüzlerce, binlercesi varOmuzuna oturmuş, oradan sana bakar
Çektin gittin baharın peşineGüzelim renkler yüzündeArtık dönüp bakmazsın güneşin solduğu evlere
Çıplak dursam tanrıya sorsamNiye ölür insan bile bileArdımda yıllar sinsice kalbime sorarNiye bu suçluluk niye
Yolculuğun sonundaBembeyaz sevgini ört uykuma
Dün sabah seni gördümAklın takılmış yine balıklaraTertemiz, eşsiz kalbinArabadan kaçıyor vahşi sokaklarda