Tilefonise mou an boreis (Τηλεφώνησέ μου αν μπορείς)
Κομμάτια γίνανετα όνειρα που είχαδυο ξένοι γίναμε κι εμείςδεν αντέξαμε στο χρόνομάτια μου γλυκάκαι τα βράδια είναι τώραμελαγχολικά
Μια έξοδο κινδύνουψάχνω στη ζωή μου να ξεφύγωγια να μην τρελαθώ
Τηλεφώνησέ μου αν μπορείςκι αν χαθήκαμε εμείςτων ματιών σουδεν ξεχάστηκε το χρώμαΤηλεφώνησέ μου αν μπορείςέχω ανάγκη να μου πειςαν με ξέχασεςή μ’αγαπάς ακόμα
Κομμάτια γίνανετα όνειρα που είχαεικόνες γίναν μακρινέςλόγια ήτανε κι οι όρκοιλόγια της στιγμήςκι όπως σβήνουν τ’ αστέριασβήσαμε κι εμείς
Μια έξοδο κινδύνουψάχνω στη ζωή μου να ξεφύγωγια να μην τρελαθώ
Τηλεφώνησέ μου αν μπορείςκι αν χαθήκαμε εμείςτων ματιών σουδεν ξεχάστηκε το χρώμαΤηλεφώνησέ μου αν μπορείςέχω ανάγκη να μου πειςαν με ξέχασεςή μ’ αγαπάς ακόμα