Εγώ χειμώμες δε φοβήθηκα ποτέ μουποτέ δεν έβαλα νερό μεσ΄στο κρασίεγώ δε γέρνω με το φύσημα του ανέμουκαι δεν θα αλλάξω επειδή το θες εσύ
Δικαίωμα μου να γυρνώ στο σπίτι τα χαράματαδικιά μου είναι η ζωή και μου ανήκειεγώ δεν είμαι απ΄αυτούς που ξεγελάς με κλάματαεγώ είμαι μάτια μου απ΄τη Θεσσαλονίκη
Εγώ δε ζήτησα βοήθεια από κανέναμονάχος στάθηκα σαν δέντρο στο βοριάμπορεί να έδειξα το πάθος μου για σέναμα δεν μπορείς να μου αλλάξεις τα μυαλά
Δικαίωμα μου...
Ich fürchtete mich nie vor den Wintern,ich fand mich niemals damit ab1Ich neige mich nicht vor dem Wehen des Windesund ich werde mich nicht ändern, nur weil du es willst
Es ist mein Recht bei Tagesanbruch nach Hause zurückzukehrenEs ist mein Leben und es gehört nur mirIch bin nicht von denen, die du mit Tränen hereinlegen kannstIch bin,aus Thessaloniki, mein Schatz
Ich bat niemanden um Hilfe,ich blieb alleine im Nordwind wie ein Baum stehenEs kann sein, dass ich dir meine Leidenschaft gezeigt habe,aber du kannst mir meinen Verstand nicht ändern
Es ist mein Recht...