Τελευταία Ελπίδα
Δεν ξέρω τον εαυτό μου καθόλουΝόμιζα ότι θα ήμουν χαρούμενη μέχρι τώραΑλλά όσο περισσότερο προσπαθώ να το σπρόξωΚαταλαβαίνωΠρέπει να αφήσω τον έλεγχο
Πρέπει να το αφήσω να συμβείΠρέπει να το αφήσω να συμβείΠρέπει να το αφήσω να συμβείΟπότε αστο να συμβεί
Είναι απλά μια σπίθαΑλλά είναι αρκετή να με κρατήσει να συνεχίσωΚι όταν είναι σκοτάδι έξω, κανείς δεν είναι κοντάΣυνεχίζει να μεγαλώνει
Κάθε βράδυ προσπαθώ όσο μπορώ να ονειρεύομαιΤο αύριο το κάνει καλύτεροΞυπνάω στην κρύα πραγματηκότηταΣτην οποία τίποτα δεν είναι διαφορετικό
Πρέπει να το αφήσω να συμβείΠρέπει να το αφήσω να συμβείΠρέπει να το αφήσω να συμβείΟπότε αστο να συμβεί
Είναι απλά μια σπίθαΑλλά είναι αρκετή να με κρατήσει να συνεχίσωΚι όταν είναι σκοτάδι έξω, κανείς δεν είναι κοντάΣυνεχίζει να μεγαλώνει
Και το αλάτι στις πληγές μουΔεν καίει πια όπως συνήθιζεΔεν είναι ότι δεν νιώθω τον πόνοΕίναι απλά ότι δεν φοβάμαι να πληγωθώ πια
Και το αίμα σε αυτές τις φλέβεςΔεν αντλείτε λιγότερο από ότι έχει ποτέΚαι αυτή είναι η ελπίδα που έχωΤο μόνο πράγμα που ξέρω με κρατάει ζωντανή
Πρέπει να το αφήσω να συμβεί
Είναι απλά μια σπίθαΑλλά είναι αρκετή να με κρατήσει να συνεχίσωΚι όταν είναι σκοτάδι έξω, κανείς δεν είναι κοντάΣυνεχίζει να μεγαλώνει
Son Umut
Artık kendimi bile tanıyamıyorumŞimdiye kadar mutlu olacağımı düşündümAma ne kadar bunu uzaklaştırmayı denesemKontrolden çıkmam gerektiğini fark ettim
Olmasına izin vermelisinOlmasına izin vermelisinOlmasına izin vermelisinÖyleyse olmasına izin ver
Sadece bir kıvılcımAma devam etmem için yeterliVe dışarısı karanlık olduğunda, ortalıkta kimse yokParlamaya devam edecek
Her gece rüya görmek için elimden geleni yapıyorumYarın bunu daha iyi yapıyorSoğuk gerçeğe uyandığımdaBir şey bile değiştirilmemiş
Ama bu gerçekleşecekOlmasına izin vermelisinOlmasına izin vermelisinOlmasına izin vermelisin
Sadece bir kıvılcımAma devam etmem için yeterliVe dışarısı karanlık olduğunda, ortalıkta kimse yokParlamaya devam edecek
Ve yaralarımın üstündeki tuzlarEskiden olduğu kadar yakmıyorlarBu acıyı hissetmediğimden değilArtık incinmekten korkmadığımdan
Ve bu damarlardaki kanEskiden olduğundan daha az pompalamıyorVe bu sahip olduğum umutBeni hayatta tuttuğunu bildiğim tek şey
Olmasına izin vermelisin...
Sadece bir kıvılcımAma devam etmem için yeterliVe dışarısı karanlık olduğunda, ortalıkta kimse yokParlamaya devam edecek