Stoli I Trendafilave
Kur më thoje sa të duaBindja veten si të ishte e vërtetëDehur nga puthjet e tuaUnë pranova të jetoj si një i tretë
E di që për dreq, më lexohet në syRibëja dhe sot, gjithçka që bëra me tyGjithçka që bëra me ty
Si çdo mbasdite fiks në orën 5Tek i njëjti stol më kot të presTrëndafilat i vendos atyDhe filloj unë mendoj, mendoj për tySe si një ditë thjesht nuk më pe më në sySe si një zemër ti e ndave në dy
Syzet vishen lotë e avullKur atë ti përqafon e mua shehKalon pranë si një copë akullKe kurajon të aktrosh sikur s'më njeh
E di që për dreq, më lexohet në syRibëja dhe sot, gjithçka që bëra me tygjithçka që bëra me ty
Si çdo mbasdite fiks në orën 5Tek i njëjti stol më kot të presTrëndafilat i vendos atyDhe filloj unë mendoj, mendoj për tySe si një ditë thjesht nuk më pe më në sySe si një zemër ti e ndave në dy
Dhe pse ende e ndarë në dyAjo ende kërkon në tyNjë gjest, një shenjë, një fjalë, një gjurmëDashurinë që nuk e pati kurrë
Nga një mbret në një këshjellë me rërëSot mbretëroj një shkretëtirë të tërëDhe si dhuratë nga ty, zjarrin mbaj aty
Çdo mëngjes na ndan veç një murTë dëgjoj por nuk të shoh kurrëS'di përse sot e kam një shpresëTë gjej aty në orën 5