Narkopédio i zoí mou| Ναρκοπέδιο η ζωή μου

Έφυγες κι είπες θ 'ανοίξεις φτερά μακριάΜα φοβάμαι μη πέσειςΣαν τρελός κάθε βράδυ κοιτώ ουρανόΜη βραχείς και πονέσειςΚι αν τις νύχτες πετάς μ' ένα ξένο φιλίΘέλω απλά να θυμάσαιΠως το πέταγμα αυτό σου το έμαθα εγώΚι είχες πεις πως φοβάσαι...

Πάρα πολύ η καρδούλα μου κρυώνειΠάρα πολύ κι η αιτία είσαι εσύΦιλί φιλί ένα όνειρο τελειώνειΚι αν με ρωτήσεις αν ματώνει η πληγή...

Ναρκοπέδιο η ζωή μου, ψυχή μουΚαι πάνω που είχα αρχίσει τον ήλιο να φτάνωΣε χάνω, και πέφτω και πάλι στη γηΝαρκοπέδιο η ζωή μου, ψυχή μουΚαι αν σταματήσω φτερά να κουνάωΠονάω, κι αντίστροφα μετράω...

Έφυγες κι είπες θ 'ανοίξεις φτερά μακριάΣου' χα πει δεν θ' αντέξειςΣαν τρελός κάθε βράδυ κοιτώ ουρανόΣαν αστέρι μην πέσειςΚι αν τις νύχτες πετάς μ' ένα ξένο φιλίΘέλω απλά να θυμάσαιΠως το πέταγμα αυτό σου το έμαθα εγώΚι είχες πεις πως φοβάσαι...