Trop sensible
RefrainT'es trop sensible c'est vraiet les autres voient pas qui tu es,trop sensible, je saismoi aussi ça a failli me tuer
Tu t’angoisses, tu paniques, t’es en crise,quand tu te prends en plein cœur,sans pouvoir l’exprimer tout de suitec’est trop fort ça ferait peur,solitaire dans ton monde,tu chantes aux étoiles et câlines la terretu sens notre mère qui gronde, à boutde force mais ne peut plus se taire !te sens la souffrance comme une bombe,le tic tac en sourdine,lest puissants qui nous mènent à la tombeet se moquent de notre sort en prime,j’aimerais te dire que ce monde débilefinira par se réveillermais j’ai bien peur que ça ne tiennequ’ à un fil mais rassure-toi,toi tu seras sauvé.
Refrain
Avec ta petite gueule d’ange,tu nous fais noir des masques coloréstous ces gens qui te croient innocent,mais toi tu voyage dans l’obscurité,avec ta petite gueule d’ange,tu laisses croire et ne semble qu’indiquerque dans ta tête y'a que des fleurs,des sourires, des papillonset du sucre vanillé.
Je ressens ta souffrance,je la vois, je l’écouteêtre en rage et déçu c’est normalmais ce n’est pas la seule route,C’est à toi d’exprimer ta beauté,d’éclairer de tes yeux,Si autour de toi rien ne brille,à toi d’être fort et d’y croire pour eux.
Dans ce monde que fourmille de fantômeson t’en fera des croche-pieds,cherche en toi cette lumièreau cœur d’angel’humain est bien plus beauque ce qu’il n’y paraît,ne laisse pas l’ignorance te duper,ne crois pas à leurs mensongesils te donnent ce qu’ils peuvent,ce qu’ils ont, existe en toi bien plusque ce qu’on t’a inculqué !
Refrain
Твърде чувствителна
Ти си твърде чувствителна, да, и това е самата истина.И другите не успряват да видят това.Да, твърде чувствителна,и това почти ме уби.
Притеснителна, паникьосана и дори в депресия.когато приемаш всичко в себе си, без да можеш да го изразиш наведнъж.Това е толкова силно, че чак те плаши -да се чувстваш сама на света.Ти пееш на звездите и гъделичкааш земята.Чувстваш майка ни, пуфтяща, изтощена,на края на силите си и въпреки това не можеща да си замълчи.За теб самотата е като бомба със закъснител,безшумното ѝ тиктаканеноси мощната тежест , която накрая ще ни сломи под себе си.И която, отгоре на свичко се смее на абсурдната ни съдба.Но бих искала тъкмо аз да съм тази, която ще ти кажа:този откачен свят свършва, когато се събудим най- накрая.Само се страхувам, че събуждането не е нищо повече от поредното тънко конче, но ти не бой се-тъкмо ти ще бъдеш спасена!
Ти си твърде чувствителна, да, и това е самата истина.И другите не успряват да видят това.Да, твърде чувствителна,и това почти ме уби.
С малкото си ангелско лицети замъгляваш цветните ни изкуствени маски.Всички мислят, че си невинна и щастлива,но всъщност ти пътешестваш из невидимото.С малкото си ангелско лице,ти ги оставяш да вярват и не даваш да се раздере,че в мислите ти не е пълно само с цветя и с усмивкии с пеперуди и с ванилова захар.
Виждам го и го чувам -да, нормално е да си ядосана и отчаяна.Но това не е единственият път, искам да го знаеш.Само от теб зависи дали ще изразиш красотата си и дали ще заиграе пламъче в очите ти.Ако нищо не блести около теб,трябва тъкмо ти да имаш силата и да ги накараш да повярват.
В този свят, в който фантомите се блъскат един в друг,все някой ще се опита да те потъпче, да.Но потърси в себе си онази онази ангелска светлина, която тайно вярвам, че притежаваш.Човеците са много по- красиви, отколкото всъщност изглеждат.Нека невежеството не те заблуждава -не вярвай на техните лъжи.Те само толкова могат -а в теб има много... толкова много... !
Повече, отколкото те са те накарали да вярваш, че има.
Ти си твърде чувствителна, да, и това е самата истина.И другите не успряват да видят това.Да, твърде чувствителна,и това почти ме уби.
Túl érzékeny
Túlérzékeny
Túl érzékeny vagy, így igazMások azt sem látják, ki vagyTúl érzékeny, tudomÉn is az vagyok, és majd’belehalok.
Aggódsz, pánikolsz, válságban vagy,Csordultig érzésekkel teliés hirtelen ki sem mered fejezniEz túl sok lenne, mindenkit megrémisztene,Egyedül vagy a kis világodban,A csillagoknak énekelsz és dédelgeted a földetÚgy érzed, anyánk vagy, ki korhol és fedd,Ereje fogytán van de nem hallgathat már!Érzed a kínt mint egy bomba,„tik-tak” halkan ketyegA hatalmasok minket a sírba löknekÉs a sorsunkon gúnyolódnak pluszban.Csak annyit szeretnék mondani neked,ez a világ hülye és betegDe végül felébred majdBárfélek, hogy minden egy szalmaszálon múlik majdTe nyugodt légy,meg leszel mentve.
Refrén:Túl érzékeny vagy, így igazMások azt sem látják, ki vagyTúl érzékeny, tudomÉn is az vagyok, és majd’belehalok.
Arcod angyalarcszínes álarcokat hordaszAz emberek naivnak hisznekDe a sötét oldalon át visz az utadArcod angyalarcMindenki úgy tudja,hogy fejedben virágok, mosolyok és lepkékvárnak vaníliás cukorra.Átérzem a fájdalmad,Látom, hallom,Dühösnek és csalódottnak lenniMár teljesen mindennapiDe van másik út isLegyél te a szépség,A szemen áttükröződő ragyogásAkkor is ha körülötted nincsen semmi csillogásLégy erős és higgy ebbenmindenki helyett és helyében.
A világ tele rémképekkelLábad elé akadályokat vetnekKeresd meg magadban a fényt, angyalszívAz ember sokkal szebbMint amilyennek most tűnikNe hagyd, hogy a tudatlanok csőbe húzzanakNe higgy a hazugságaiknak
Csak azt tudják adni, amit tudnak, amilyük vanDe benned ennél sokkal több van,mint amit a fejedbe vertek, a szívedbe oltottak.
çok hasssa
çok hassassın, bu doğru.diğerleri kim olduğunu görmese de,çok hassassın, biliyorum.neredeyse beni bile öldürüyordu bu.
endişeli, panik, krizler içindesinçok duygusal olduğundayaşadıklarını anlatamıyorsun hemen.çünkü çok güçlü, zaten anlatsan bu korkunç olurdu.
kendi dünyanda, yalnız.yıldızlara şarkı söylersin, dünyayı kucaklarsın.annemizin gürlemesini duyarsın, bıkkınlığınıartık sessiz kalmaya dayanamamış halini.tik taklarını yutmuş bir bombanın acıya katlanışını hissedersin.güçlü olanlar sadece bizi mezarlara götürmez,ama biz bundan keyif alırız.sana bu zayıf dünyanın uyandığımızda sona ereceğini söylemek isterdim,ama korkuyorum,bir ipin ucunda yalnızca bunun bizi tuttuğuna.ama merak etme,sen kurtarılacaksın.
çok hassassın, bu doğru.diğerleri kim olduğunu görmese de,çok hassassın, biliyorum.neredeyse beni bile öldürüyordu bu.
o küçük melek yüzünle,rengarenk maskelerimizi siyaha çeviriyorsun.senin masum olduğuna inanan tüm bu insanların aksine,sen, bilinmezliğin içinde yolculuk ediyorsun.o küçük melek yüzünle,sadece inanmalarına izin veriyorsun,aklında çiçeklerin olduğuna,gülümsemelerin, kelebeklerin,vanilya şekerinin olduğuna.
acını hissediyorum,görüyorum, duyuyorum.öfkeli ve kırgın olmak normaldir,ama bu senin tek yolun değilgüzelliğini ifade etmek sana kalmışeğer etrafında hiçbirşey parlamıyorsa,gözlerinle ışılda.güçlü olmak ve onlara inanmak sana kalmış.
bu dünya hayaletlerle dolup taşarken,seni yanıltmaya çalışacaklar.içindeki o ışığı ara,bir meleğin kalbindeki-zira insan göründüğünden çok daha güzeldir.bilinmeyenin seni kandırmasına izin verme,onların yalanlarına inanma.sana verebileceklerini verirler,neye sahiplerse-ama senin içinde daha fazlası var,onların öğrettiklerinden çok daha fazla.
çok hassassın, bu doğru.diğerleri kim olduğunu görmese de,çok hassassın, biliyorum.neredeyse beni bile öldürüyordu bu.