Não é desgraça ser pobre,não é desgraça ser louca:desgraça é trazer o fadono coração e na boca.
Nesta vida desvairada,ser feliz é coisa pouca.Se as loucas não sentem nada,não é desgraça ser louca.
Ao nascer trouxe uma estrela;nela o destino traçado.Não foi desgraça trazé-la:desgraça é trazer o fado.
Desgraça é andar a gentede tanto cantar, já rouca,e o fado, teimosamente,no coração e na boca.
Nie jest nieszczęściem być biedną,Nie jest nieszczęściem być szaloną:Nieszczęście to nosić fadoW sercu i na ustach.
W tym rozwichrzonym życiu,Być szczęśliwą to rzadkość.Jeśli szalone nic nie czują,To nie jest nieszczęściem być szaloną.
Rodząc się, przyniosłam gwiazdę,A w niej zarysowane przeznaczenie.Nie było nieszczęściem ją przynieść:Nieszczęście to nosić fado.
Nieszczęście to wychodzić do ludzi,Tyle śpiewając, już ochrypłaI fado, wciąż uparcieW sercu i na ustach.