Omálin (Ομάλιν)
Τ’ αρνί μ’ ασ’ την Πράσαρην, εγώ ασ’ την Γαράσαρην,έλα σέβντα μ’ χαμελά, το καρδόπο μ’ ας γελά.
Ακεί πέραν χάνιν εν’, αν λαλείς με λάλει με,χάιτ’ ας πάμ’ ´ς τ’ εμέτερα, ους τ’ εκεί ομάλιν έν’.
Ακεί πέραν είν’ θερία, κόρη εσύ εσέν ωρία,Παλτζανότ’κα σκύλ’ παιδία φυγαδιάζ’νε σε ´ς σ’ ορμία.