Δουλεύω
Μου είπες όσα είχες, μετά από χρόνια σιωπής.Μου είπες ότι με αγάπησες, για το Θέο, γιατί έπρεπε;Αν ήμουν ο Δούναβης θα με είχες στερέψει.
Εγώ σου δίνω απεριόριστα κι εσύ με ξαποστέλνεις στη φτήνιαΠαίρνεις κι απαιτείς, αλλά ποτέ δε μου δίνεις ό,τι δίνεις στους άλλουςΊσως θα 'πρεπε στ' αλήθεια να πηδήξω από καμιά γέφυρα, αφού ποτέ δεν υπάρχουν αρκετά χρήματαμα τουλάχιστον είμαι ζωντανός
Δουλεύω, δουλεύω, σαν άλογο, μέρα και νύχταμόνο για να σου δίνω, δουλεύωκαι δεν κοιτάζω άλλες, βλέπεις πως καταστρέφομαι;Δουλεύω, δουλεύω, σαν άλογο, μέρα και νύχταμόνο για να σου δίνω, δουλεύωμα για σένα είναι λίγο, τι θες πια από μένα;
Τώρα μου λες πως πύργοι και πόλεις είναι λίγα για να σου τα κατακτήσωΤώρα μου λες να σου χαρίσω χρυσό και κοσμήματαΣτάσου λίγο, δεν ντρέπεσαι;
Raadan
Kerroit kaiken sanottavasi, vuosien hiljaisuuden jälkeenKerroit jopa rakastaneesi minua, luoja sentään, oliko sinun pakkoJos olisin ollut Tonava, olisit kuihduttanut minut
Annan sinun olla vapaasti, mutta sinä lähetit minut kurjuuteenOtat ja vaadit, mutta et koskaan anna minulle mitä annat muilleEhkä minun pitäisi hypätä sillalta alas sen jälkeen kun rahat loppuuMutta olen ainakin vielä elossa
Minä raadan, raadan päivin ja öinVain jotta voisin antaa tarpeeksi sinulleJa minä en katso muita, näetkö miten tuhoudun?Minä raadan, raadan päivin ja öinVain jotta voisin antaa tarpeeksi sinulleMutta mikään ei riitä, mitä vielä haluat minulta?
Nyt kerrot minulle, ettei tornit ja kaupungit riitä sinulleNyt kerrot minulle, että minun pitää antaa sinulle kultaa ja jalokiviäRauhoitu vähän, etkö tunne mitään häpeää