Counting Crows "Barely Out Of Tuesday" Слова пісні

Barely Out Of Tuesday

I woke up Wednesday morningStaring at the ceilingHoping for deliveranceFrom the distances in you.

This room feels like an ovenSomewhere south of nowhereAnd north of nothing

And I’m barely out of TuesdayI’ve seen seven hours of WednesdayI guess I’ve got regretsMaybe you could leave a light on, leave a light on, for me.

Can you see her,Waiting there down by the sea?With a hat on,Over her eyes and looking for meIf you see me coming home,Turn me away.Everybody tries to go back somewhere someday.

She kept me at a distance.And fifty-two weeks later,We’re still the same.I’m standing in my basement,Making my arrangementsAnd waiting for the telephoneTo ring to ring to ring.

So I left from MinnesotaWhere the weather’s getting colder,And people are changing.Maybe you could leave a light on, leave a light on, for me.Oh, can you see her waiting there down by the sea?And have arrangements and made them for welcoming meIf you see me coming home,Turn me away.Everybody tries to go back somewhere someday.

And if all this distanceAin’t gonna bring you to meThen what’s the point of all this patience?It’s not your natureYou just keep what you need.And you got some pictures of me.

I woke up Wednesday morning,Sometime Wednesday evening,Hoping for a piece of something easy to believe.When you live out on the borderOf everything and nothingThere’s nothing but waking and dreaming.I’m barely out of Tuesday.There’s no one to receive me,And nothing is changing.Maybe you could leave a light on, leave a light on, for me.

Can you see herWaiting there down by the sea?There’s a light on,But there’s nobody waiting for me.If you see me coming homeTurn me away,Everybody tries to go back somewhere someday,Everybody tries to go back somewhere someday,Everybody tries to go back somewhere someday,Everybody tries to go back somewhere…

Zorlukla Salıdan Çıktım

Çarşamba sabahları uyanırımTavana bakarakKurtuluş için umut ederekSana olan mesafelerden.

Bu oda bir fırın gibi hissettiriyorHiçbir yerin güneyindeki bir yerVe hiçbir şeyin kuzeyi gibi

Ve ben zorlukla salıdan çıktımÇarşambanın yedi saatini gördümPişmanlıklarım var sanırımBelki sen benim için bir ışık bırakabilirsin, ışık bırakabilirsin, benim için.

Onu görebilir miyim,Deniz kenarında bekliyorkenBir şapka ile gözlerinin üzerinde duranVe beni arıyorken

Beni eve gelirken görürseniz,Uzaklaştırın.Herkes bir gün bir yere geri dönmeyi dener

O mesafelerden beni alıkoyduVe elli iki hafta sonra,Biz hala aynıyız.Bodrumda duruyorum,Düzenlemeler yapıyorumVe telefon bekliyorumÇalsın diye, çalsın diye,çalsın diye

Bu nedenle Minnesota dan ayrıldımHavanın giderek soğuduğuVe insanların değiştiği yer olan.Belki sen benim için bir ışık bırakabilirsin, ışık bırakabilirsin, benim için.

Onu görebilir miyim,Deniz kenarında bekliyorkenBir şapka ile gözlerinin üzerinde duranVe beni arıyorkenBeni eve gelirken görürseniz,Uzaklaştırın.Herkes bir gün bir yere geri dönmek için çalışır.

Tüm bu mesafelerSeni bana getirmiyor.Peki bu kadar sabrın ne anlamı varSenin doğan böyle değilİstediğini alırsınSadece neye ihtiyacın varsa saklarsınVe benim bazı resimlerimi aldın

Çarşamba sabahı uyandım,Bazen de çarşamba akşamı,İnanması kolay olacak bir şeyin bir parçasını umut ederekSen sınırında yaşarkenHer şeyin ve hiçbir şeyinUyanma ve rüyadan başka bir şey yok.

Ve ben zorlukla salıdan çıktımBeni alacak için kimse yok,Ve değişen hiçbir şey yok.Belki sen benim için bir ışık bırakabilirsin, ışık bırakabilirsin, benim için.

Onu görebilir miyim,Deniz kenarında bekliyorkenAçık bir ışık varkenFakat kimse beni beklemiyor.Beni eve gelirken görürseniz,Uzaklaştırın.Herkes, bir yere birgün geri dönmeyi denerHerkes, bir yere birgün geri dönmeyi denerHerkes, bir yere birgün geri dönmeyi denerHerkes, bir yere geri dönmeyi dener