Νιώθω ενοχές
Χρώματα παντού, παραπονεμέναξέφωνα γερνούν, στων ματιών το βλέμματόσες ομορφιές, έχω αλλοιώσειχρώμα μουσικές που δεν έχω νιώσει
Νιώθω ενοχές, νιώθω ενοχές,νιώθω ενοχές, νιώθω ενοχές...
Ρίχνω ένα μπλε τόσο δα θλιμμένογίνεται ουρλιαχτό, νέγρου ειπωμένοχρώμα μουσική η ζωή γεμάτηΑπόλλωνα θεέ για κλείσε μου το μάτι
Πάνω σε χορδές στάζουνε οι ήχοιδάκρυα βιολιού μια φωνή που πείθειμέσα στην σιωπή, σαξόφωνου βραχνάδαύφεση ζωής, μια σβησμένη δάδα
Νιώθω ενοχές, νιώθω ενοχές,νιώθω ενοχές, νιώθω ενοχές...