Mauro palto
Μια βόλτα ακόμα στους δρόμους της Αθήναςμε βήμα αργό, τον χρόνο ξεγελώτο είδωλό σου μου γελάει στη βιτρίναμου δίνει θάρρος, μιλώ και σου γελώ
Τι με κοιτάς, τι με κοιτάς και δε ρωτάςΤι σου ζητώ, κάτι ζητώ το βράδυ αυτόΤι με κοιτάς, τι με κοιτάς και δε βουτάςμέσα στο μαύρο μου παλτό
Φυσάει κρύο, κοιτάς τον κόσμο, μα δε γελάςλευκές νιφάδες στο σώμα σου παντούγια ευτυχία χρόνια τώρα μου μιλάςμα κάτι πάντοτε μας πάει κάπου αλλού