Quanto tempo temos antes de voltarem aquelas ondasQue vieram como gotas em silêncio tão furioso;Derrubando homens entre outros animais,Devastando a sede desses matagais;Devorando árvores, pensamentos seguindoA linha do que foi escrito pelo mesmo lábio tão furioso.E se teu amigo vento não te procurarÉ porque multidões ele foi arrastar.
Πόσο χρόνο έχουμε πριν να επιστρέψουν εκείνα τα κύματαΠου ήρθαν σαν σταγόνες σε μια σιωπή τόσο έξαλλη:Ρίχνοντας τους ανθρώπους ανάμεσα στα άλλα ζώα,Καταστρέφοντας τη δίψα αυτών των θάμνων:Καταβροχθίζοντας δέντρα,σκέψεις ακολουθώνταςτην γραμμή από αυτό που ήταν γραμμένο από το ίδιο το τόσο έξαλλο χείλος.Και αν ο φίλος σου ο άνεμος δεν σε αναζητήσειΕίναι επειδή πλήθη αυτός παρέσερνε.