Εσύ με ξέρεις πιο πολύ
Εσύ με ξέρεις πιο πολύ, απ’ όλους στη ζωή μου,τα μαγικά ταξίδια μου τα έκανες κι εσύ.Όταν η νύχτα μ’ έστελνε στα στέκια της ερήμουγια σένα ήταν πάντα απλό να ψάξεις να με βρεις.Σου λέω με ξέρεις πιο πολύ απ’ όλους στη ζωή μου,για σένα είναι πάντα απλό να ψάξεις να με βρεις.
Κι απόψε μες την έρημη την πόληπου με βρήκες πάλι, πάρε με κοντά σουΚρύψε με μες το παλτό σου, κάνε με κορμί δικό σουως την άκρη του μυαλού σου, ως την άκρη του ουρανού σου.Τύλιξέ με στο κασκόλ σου σαν παιδί, σαν άγγελό σουνα χαθώ στη μυρωδιά σου, να χωρέσω στ’ όνομά σου.
Η πόλη παίζει τη σκληρή στα ενήλικα παιδιά τηςκι αν λείπει το άλλο σου μισό, μισός μένεις κι εσύμα όταν μαζί σου περπατώ στα έρημα στενά τηςστο πέλαγος της μοναξιάς μου γίνεσαι νησί.Η πόλη παίζει τη σκληρή στα ενήλικα παιδιά τηςκι αν λείπει το άλλο σου μισό, μισός μένεις κι εσύ.
Κι απόψε μες την έρημη την πόληπου με βρήκες πάλι, πάρε με κοντά σουΚρύψε με μες το παλτό σου, κάνε με κορμί δικό σουως την άκρη του μυαλού σου, ως την άκρη του ουρανού σου.Τύλιξέ με στο κασκόλ σου σαν παιδί, σαν άγγελό σουνα χαθώ στη μυρωδιά σου, να χωρέσω στ’ όνομά σου.