Ah Edip İnlerim (Neyleyim Köşkü)
ah edip inlerim gurbet elindeuzaktan göründü benim dağlarımyine garip kaldım gurbet elindesevgilimi hergün anar ağlarım
neyleyim köşkü, neyleyim sarayıiçinde salınan yar olmayınca
kimsesiz hem öksüz kaldım bu yerdetalihim düşürdü beni bu derdegözümü kapadı bir kara perdeevimi yurdumu anar ağlarım
neyleyim köşkü, neyleyim sarayıiçinde salınan yar olmayınca