To oneiro (Το όνειρο)
Μοιάζουν οι μέρες με κρυψώνες προδομένεςπου μας ξεχάσαν σαν παλιές αγάπες προσπεράσανΜοιάζουν οι νύχτες σαν παγωμένοι λεπτοδείχτεςσταματημένες και μεσ’ την καρδιά μας αφημένεςΜα δεν είσαι εκεί ούτε όταν το ‘θελες εσύμα δεν είσαι εδώ τη μοναξιά μου δε τη διάλεξα εγώ
Και ποιο όνειρο να φτάσει εκεί που φτάσαμε εμείςκαι πόσο αξίζει κάτι άμα δε το μοιραστείς
Μοιάζουν οι λέξεις με χάδι που δε θα τ’ αντέξειςόσο κι αν τρέξεις τη σιγουριά δε θα λατρέψειςΜα δεν είσαι εκεί τι κι αν φοβήθηκες πολύμα δεν είσαι εδώ μ’ ένα γιατί ακροβατώΜα δεν είσαι εκεί ούτε όταν το ‘θελες εσύμα δεν είσαι εδώ τη μοναξιά μου δε τη διάλεξα εγώ
Και ποιο όνειρο να φτάσει εκεί που φτάσαμε εμείςκαι πόσο αξίζει κάτι άμα δε το μοιραστείς