Hüznün Kuşları
ben bütün hüzünleri denemişim kendimdecanımla besliyorum şu hüznün kuşlarınıbir bir denemişim bütün kelimeleriyeni sözler buldum seni görmeyeli
kuliste yarasını saran soytarı gibiseni görmeyelikasketim eğip üstüne acılarımınsen yüzüne sürgün olduğum kadınkardeşim olan gözlerini unutmadımçık gel bir kez daha beni bozguna uğrat
sen tutar kendini incecik sevdirirdinbir umuttum bir misillemeydin yalnızlığaşanssızım diyemem kendi payımahain bir aşk bu kökü dışardaolur böyle şeyler ara sıraolur ara sıra