Monaxia (Μοναξιά)
Μοναξιά με χιλιάδες γκάζιαστα μισά της διαδρομήςέχω χάσει επαφήκαι τρακάρω στη στροφήκαι δεν έρχεται κανείς
Μοναξιά με χιλιάδες κόσμοσ’ όλα αυτά πουθενά εμείςείναι ψέμα αυτό που ζωμες στο χάος επιζώκαι δεν έρχεται κανείς
Όλα είναι ψέμα ψάχνω κάποιο θέμαλίγο πριν να τρελαθώάνεμος ο χρόνος κι είμαι πάντα μόνοςπες μου πού να κρατηθώ
Κόκκινο σκοτάδικόλαση το βράδυ και δεν είσαι πουθενάέμεινα στο δρόμο έζησα τον τρόμοπου το σώμα διαπερνά
Δε με ρώτησε κανένας πώς περνάωδεν με γνώρισε κανείςδεν με ρώτησε κανένας αν ξεχνάωδεν μ’ αγάπησε κανείς
Μοναξιά είν’ ο έρωτάς σουστα βαθιά που αυτοκτονείςκαι με παίρνεις στο βυθόψάχνω κάπου να πιαστώκαι δεν έρχεται κανείς