Ego eimai ageras
Τι θέλεις πάλι από μένα,τι θέλεις πάλι και ρωτάς,λόγια ας μη λέμε, ειπωμένα,είναι καλύτερα ν' αρχίσεις να ξεχνάς.
Γιατί είμ' αγέρας που φυσάκαι ό,τι βρει στο πέρασμά του το σαρώνει,είμαι κυκλώνας και βροχήκι ο έρωτάς μου σαν γυαλί ξέρει μονάχα να ματώνεικαι η δική σου η πληγή είναι νωπή ακόμη.
Τι θέλεις πάλι από μένα,τι θέλεις πάλι και χτυπάςμια πόρτα που 'κλεισε για σένα,είναι ανώφελο να λες πως μ' αγαπάς.
Γιατί είμ' αγέρας που φυσάκαι ό,τι βρει στο πέρασμά του το σαρώνει,είμαι κυκλώνας και βροχήκι ο έρωτάς μου σαν γυαλί ξέρει μονάχα να ματώνεικαι η δική σου η πληγή είναι νωπή ακόμη. ( χ2 )