Tha Petaxo (Θα Πετάξω)
Λιώνει το φως, άσπρος καπνός μέσα μου απλώνεταιΚαι ο βυθός μαύρος αετός απογειώνεταιΟ σιωπηλός, ο εαυτός του φόβου αιχμάλωτοςΘέλει φτερά να πάει ψηλά, να νιώσει αθάνατος
Δε θέλω να φοβάμαι, δε θέλω να φοβάμαιΔε θέλω να φοβάμαι πιαΔε θέλω να φοβάμαι, δε θέλω να φοβάμαιΔε θέλω να φοβάμαι πια
Κάποια μέρα θα δεις, θα πετάξωΞαφνικά θα τιναχτώ κι απ’ την τρύπα αυτή θα το σκάσωΚάποια μέρα θα δεις, θα πετάξωΚαι πριν ζήσω ή γκρεμιστώ, είμαι ελεύθερος να φωνάξω
Λιώνω αργά, λιώνω γλυκά στο παραμύθι μουΚαι στα κρυφά, η μοναξιά γλεντάει τη λύπη μουΌ,τι καλό αγγίζω εγώ, είναι στα ψέματαΜε το κενό, ξαναρχινώ τα παζαρέματα
Δε θέλω να φοβάμαι, δε θέλω να φοβάμαιΔε θέλω να φοβάμαι πια
Κάποια μέρα θα δεις, θα πετάξωΞαφνικά θα τιναχτώ κι απ’ την τρύπα αυτή θα το σκάσωΚάποια μέρα θα δεις, θα πετάξωΚαι πριν ζήσω ή γκρεμιστώ, είμαι ελεύθερος να φωνάξω
Όλα τα πουλιά μεσ’ τα κλουβιά λαχταρούν μια μπόραΌλοι σαν πουλιά σε σύρματα πατάμε ηλεκτροφόρα
Κάποια μέρα θα δεις, θα πετάξωΞαφνικά θα τιναχτώ κι απ’ την τρύπα αυτή θα το σκάσωΚάποια μέρα θα δεις, θα πετάξωΚαι πριν ζήσω ή γκρεμιστώ, είμαι ελεύθερος να φωνάξω