Πόνος άπονος
Αν ήσουν πέτρα θα 'σπαγεςκαι λουλουδάκι θα 'βγαζεςαπ' τη ραγισματιά
Να σκύβω να μυρίζομαινα νοιώθω πως ζαλίζομαιαπό γλυκιά ματιά
Μα είσαι πόνος άπονοςκρυφή λαβωματιά
Πες μου αν ραγίζει ο πόνοςαν ξεχνιέται το φιλίαν παρηγοριέται ο μόνοςπου αγάπησε πολύ
Αν ήσουν πέτρα θα 'λιωνεςκι απάνω μου θα πάλιωνεςσαν ρούχο καθαρό
Να σ' έχω να ζεσταίνομαιστα μάτια σου να φαίνομαιφεγγάρι στο νερό
Μα είσαι πόνος άπονοςσε δύσκολο καιρό
Πες μου αν ραγίζει ο πόνοςαν ξεχνιέται το φιλίαν παρηγοριέται ο μόνοςπου αγάπησε πολύ