Mia Vrohi (Μια Βροχή)
Να ναι ζωή και να μη σ’ έχω πλάιΜοιάζει αστείο κακόΝα χω φωνή και να μη σου μιλάειΤι απομένει να πω
Να στο ζητώ και να μην επιστρέφειςΕίναι χαμένη ευχήΕίναι αμαρτία να το καταστρέφειςΟ τι ζητά η ψυχή
Μια βροχή μου ξεπλένει τα μάτιαΠέφτουν σταγόνες σαν να `ναι γυαλιάΌσα είδα τα σπας σε κομμάτιαΚι απ’ τις εικόνες δεν πίνεις γουλιά
Να ναι πρωί και να μην ξημερώνειΔε θα μου βγει σε καλόΝα ναι αρχή και να λέω πως τελειώνειΑυτό δε στο συγχωρώ
Να στο ζητώ και να μην περιμένειςΕίναι για μένα θυμόςΑν είσαι εσύ ο καιρός που απομένειςΓίνε νερό κι ουρανός
Μια βροχή μου ξεπλένει τα μάτιαΠέφτουν σταγόνες σαν να `ναι γυαλιάΌσα είδα τα σπας σε κομμάτιαΚι απ’ τις εικόνες δεν πίνεις γουλιά
Μια βροχή μου ξεπλένει τα μάτιαΚαι στο λαιμό τα φιλιά σου θηλιάΌσα είδα τα σπας σε κομμάτια
Εγώ με σένα θ’ αλλάξω δουλειά