I parelasis (οι παρελάσεις)
Απ' την κούνια με πουλάς και μ' αγοράζειςμ' αγκαλιάζεις δυνατά όταν βουλιάζειςσε χώρα δίχως όνομα μαθαίνω ότι μένωόμως πως να σε πιστέψωουρανούς να καταστρέψωκαι να ρίξω το φεγγάρι στα σκυλιά
Τέρμα πια οι παρελάσεις,τα χειροκροτήματαμια ζωή τον εαυτό μου ψάχνω μες τα θύματαΤέρμα πια οι παρελάσεις, όχι άλλη επέτειοως την κόλαση θα φτάσω για να βρω τον αίτιο
Μ' ένα ψέμα με πληγώνεις κάθε τόσοκαι την άνοιξη μου λες να την σκοτώσωπατρίδα μου τα χρώματα δεν γίνεται να σβήσωακόμα ονειρεύομαι γι' αυτό δεν κάνω πίσωπες μου πως να σε πιστέψωουρανούς να καταστρέψωκαι να ρίξω το φεγγάρι στα σκυλιά
Τέρμα πια οι παρελάσεις, τα χειροκροτήματαμια ζωή τον εαυτό μου ψάχνω μες τα θύματαΤέρμα πια οι παρελάσεις, όχι άλλη επέτειοως την κόλαση θα φτάσω για να βρω τον αίτιο