Гадзіны
Гадзіны йдуць,Гадзіны йдуць...Люблю сваё жыцьцё, ўсё вакол люблю.А гадзіны йдуць,Гадзіны йдуць...Люблю сваё жыццё, ўсё вакол люблю.(х2)
Люблю я ўсіх людзей,І ўсё, дзе -- пачуцьці́!(х2)
Унутры мяне гучыць -- мелодый хор!Песьнь пяе -- рве цішыню...Гадзіны…ідуць.
Гадзіны йдуць,Гадзіны йдуць...Люблю сваё жыццё, ўсё вакол люблю.А гадзіны йдуць,Гадзіны йдуць...Люблю сваё жыццё, ўсё вакол люблю....&Люблю сваё жыццё, ўсё вакол люблю.А гадзіны йдуць!
Рве пачуцьцё, што -- адзінока!На языку́ ёсць сло́вы,Даўно ж ўсе яны́ не но́вы!(х2)
Чаго ж яшчэ? Я не шчаслі́ва!Я не шчаслі́ва!А зоркі што? Тыя зор(-кі) – (столь…) далёкі!
І крочыць час -- свой цяжкі крок,І цяжкі «бой гадзінника» (ўдар былы́х гадзі́н)!(х2)Гадзін... йдзе ход...
А гадзіны йдуць,Гадзіны йдуць...Люблю сваё жыццё, ўсё вакол люблю.А гадзіны йдуць,Гадзіны йдуць...Люблю сваё жыццё, ўсё вакол люблю....Люблю сваё жыццё, ўсё вакол люблю.А гадзіны йдуць!
Смяюсь, гуляю, як птушка... вясною ранняю.Нібы вецер.Як вецер я нясуся і ўмо́мант згублюся,губляюсь.(х2)
Я радуюсь,смяюся, це́шуся.І весялюся,смяюся, це́шуся.Жыць люблю я вельмі.., дзень, што пайшоў, я люблю.Гадзін... хада.
А гадзіны йдуць,Гадзіны йдуць...Люблю сваё жыццё, усё вакол люблю.А гадзіны йдуць,Гадзіны йдуць...Люблю сваё жыццё, усё вакол люблю....Люблю сваё жыццё, усё вакол люблю.А гадзіны йдуць.
Чужая, так чужая...(Там,..) дзе бачыць бы радасць, -- толькі го́ра (не бачу радасць).Я чужая!(Там,..) дзе быць мне ў спакоі, не спакойна (няма спакою).(х)
(І...) чую – ўсё жыцьцё пайшло,Няма любо́ві ў і́м большМне да прыкрас яго...І чую – ўсё жыцьцё пайшло,Няма любові ў ім большМне да прыкрас яго...
Час наступіў,такі́ час прыйшоў... Ах!І час наступіў,такі час прыйшоў...
Я чужая, чужая... Цяжкі час настаў.Я чужая, чужая... Ўсё -- гадзін гульня.(х3)
Чужая, чужая... Ўсё -- гадзін гульня.Гадзін.., гадзін... гульня.
(- & +)