Poso Akoma (Πόσο Ακόμα)

Πόσο ακόμα θα αντέχω να πονώΠόσο ακόμα θα αντέχω να αντέχωΝα μετρώ κάθε στιγμή κάθε λεπτό που δεν σ' έχωΠόσο ακόμα, πόσο ακόμα

Πόσο ακόμα θα μπορώ να καταστρέφομαι τα βράδιαΔίχως φεγγάρι κι ουρανό μόνο πληγές μετρώ σημάδιαΠόσο ακόμα θα μπορώ, πόσο ακόμα θα αντέχωΔίχως φεγγάρι κι ουρανό δίχως εσένα να προσέχωΠόσο ακόμα

Κρατώ φεγγάρι φωτεινό, ήλιο ηλιόλουστοΚι απομακρύνομαι από κάθε τι κακόγουστοΘα στύψω όλο τον ουρανό κι απ' αυτόν θα πλυθώΑν τυχόν κι εγώ εκεί που είσαι ξαναβρεθώ

Πόσο ακόμα θα αντέχω να γυρνώ μέρα νύχτα δίχως προορισμόΠόσο ακόμα θα αντέχω να αντέχω να πέφτω και να ζω στο κενόΝα γυρνώ μέσα στους δρόμους στο χαμό και τέλος δε μπορώ να βρωΝα μη σ' έχω, που δεν σ' έχω

Πόσο ακόμα θα ζεις στην καταιγίδα του νουΝα πέφτεις δίπλα από σταγόνες από ύψος ΘεούΠόσο ακόμα θα ζεις μέσα σ' ομίχλη καπνούΜε δίχως κύρος μόνος φίλος λογική ενός τρελού