Tou ftohou o ponos | Του φτωχού ο πόνος
Στη φτώχεια γνωριστήκαμε,στη φτώχεια αγαπηθήκαμε,μα τώρα για έναν πλούσιοσκληρά μ’ έχεις προδώσει,μα όσο σ’ ένιωσα εγώ,κανείς δε θα σε νιώσει.
Του φτωχού, αχ! του φτωχού τον πόνο,ο φτωχός, ο φτωχός τον νιώθει μόνο.
Τα όνειρα μου γκρέμισες,βαθιές πληγές με γέμισες,μα στα παλάτια που θα μπεις,θα σε κοιτούν σαν ξένη,κανείς εκεί δε θα βρεθείνα σε καταλαβαίνει.
Του φτωχού, αχ! του φτωχού τον πόνο,ο φτωχός, ο φτωχός τον νιώθει μόνο.
Αν κλάψουνε τα μάτια σουστα νέα τα παλάτια σου,στο φτωχικό καλύβι μουμε θάρρος γύρνα πίσωκαι τότε πάλι εγώ ο φτωχόςθα σε παρηγορήσω.
Του φτωχού, αχ! του φτωχού τον πόνο,ο φτωχός, ο φτωχός τον νιώθει μόνο.