Tora Pia | Τώρα πια
Τώρα πια, είσαι στο σπίτι μου σκιάείσ' ένα ράγισμα στον τοίχοΤώρα πια, είσαι το κλάμα του βοριάκαι το παράπονο στο στίχοΤώρα πια, για σένα είμαι μακριάκαι δε με βρίσκουνε οι δρόμοιΤώρα πια, δεν μου αλλάζουν την καρδιάούτε το δάκρυ, ούτε η συγγνώμη
Τώρα πια, είσαι ανάμνηση παλιάκίτρινο γράμμα στο συρτάριΚαινούργια έχτισα φωλιάκαινούργια αγάπη μ' έχει πάρει
Τώρα πια, είσαι στο πλήθος μια ματιάμια υποψία στη ζωή μουΤώρα πια, είσαι στην πόρτα μου σκουριάξερό λουλούδι στην αυλή μουΤώρα πια, για σένα είμαι μια φωτιάπου όσα ζήσαμε τα καίειΤώρα πια, κάνε το κλάμα σου βρισιάγια την καρδιά σου που τα φταίει