Ren
Je kijkt anders naar meJe omhelst me en ik voel je warmte nietIk zeg je wat ik voelJe onderbreekt me en eindigt de discussieJe hebt altijd gelijkJe... woorden zijn altijd zo voorspelbaarIk weet het al
Dus het hart rent rent rentVan de twee was jij altijd de snelsteNeem alles dat je wil, maar ga al wegWant ik zal je nooit mijn tranen gevenDus ren zoals altijd, kijk nooit terugJe hebt het al gedaan en de waarheid is dat het me niets uitmaaktIk heb deze scène al doorleefd en met veel pijn zeg ik je nee, niet met mij
Ik heb je alles gegeven wat ik, maar alleen de helftVan mijn hart blijf overJe... woorden zijn altijd zo voorspelbaarHet past je niet meer
Dus het hart rent rent rentVan de twee was jij altijd de snelsteNeem alles dat je wil, maar ga al wegWant ik zal je nooit mijn tranen gevenDus ren zoals altijd, kijk nooit terugJe hebt het al gedaan en de waarheid is dat het me niets uitmaaktJij, de hond met altijd dezelfde trucjesIk weet het al
Dus het hart rent rent rentVan de twee was jij altijd de snelsteNeem alles dat je wil, maar ga al wegWant ik zal je nooit mijn tranen gevenEr zijn al zo veel afscheiden geweest dat in werkelijkheidNog een vers aan je wijden is te veel
Dus rent zoals altijd, dat je nooit terugkeertJe hebt het al gedaan en de waarheid is dat het me niets uitmaaktJe hebt het al gedaan en de waarheid is dat het me niets uitmaaktJe hebt het al gedaan maar in het einde, maakt het me niets uit
Fugi
Mă priveşti altfel,Mă îmbrăţişezi, dar eu nu-ţi simt căldura,Îţi spun ce simt,Mă întrerupi şi termini discuţia,Întotdeauna ai dreptate,Discursul tău dintotdeauna, atât de previzibil,Deja, deja-l ştiu pe dinafară.
Aşa că, fugi, fugi, fugi, inimă,Dintre noi doi, tu mereu ai fost cel mai rapid,Ia tot ce vrei, dar pleacă deja,Pentru că niciodată nu-ţi voi dărui lacrimile mele.Aşa că fugi, aşa cum întotdeauna faci, nu privi în urmă,Ai mai făcut-o înainte şi adevărul e că nu-mi pasă.Am trăit scena asta şi cu mult regret îţi spun nu,Cu mine, nu.
Am dat ce am putut, dar la mijloc de drum,A rămas inima mea.Discursul tău dintotdeauna, atât de repetitiv,Deja nici nu-ţi mai stă bine.
Aşa că, fugi, fugi, fugi, inimă,Dintre noi doi, tu mereu ai fost cel mai rapid,Ia tot ce vrei, dar pleacă deja,Pentru că niciodată nu-ţi voi dărui lacrimile mele.Aşa că fugi, aşa cum întotdeauna faci, nu privi în urmă,Ai mai făcut-o înainte şi adevărul e că nu-mi pasă.Tu, câinele dintotdeauna, aceleaşi trucuri,Deja, deja le ştiu.
Aşa că, fugi, fugi, fugi, inimă,Dintre noi doi, tu mereu ai fost cel mai rapid,Ia tot ce vrei, dar pleacă deja,Pentru că niciodată nu-ţi voi dărui lacrimile mele.Au fost atâtea rămas-bunuri că, dacă sincer,Să-ţi mai dedic un vers e în plus.
Aşa că fugi ca întotdeauna, pentru că nu este cale de întoarcere,Ai mai făcut-o înainte şi adevărul e că nu-mi mai pasă.Ai mai făcut-o înainte şi adevărul e că nu-mi mai pasă.Ai mai făcut-o înainte dar într-un sfârşit, nu-mi mai pasă.