Ta vasana de legonde - τα βάσανα δε λέγονται
Κοντά στο τζάκι τ’ αναμμένομας βρήκε απόψε η βραδιάεσύ τρυγόνι πληγωμένοκι εγώ πουλί μες στο βοριά
Και όπως καίγονται τα ξύλατα περασμένα καίγονταιφίλα τα δάκρυά μου φίλαμίλα γι’ αγάπη μόνο μίλατα βάσανα δε λέγονται
Στην αγκαλιά μου μέσα μείνεόσο θα καίει η φωτιάκαι την αυγή αστέρι γίνεκι εγώ καπνός και συννεφιά
Και όπως καίγονται τα ξύλατα περασμένα καίγονταιφίλα τα δάκρυά μου φίλαμίλα γι’ αγάπη μόνο μίλατα βάσανα δε λέγονται