Os Edo
Τις νύχτες πάνω στις κορφές,Ουρλιάζω σαν τσακάλι να κομματιάσω τη σιωπήΚαι οι αναμνήσεις στο μυαλό, χορεύουν πεντοζάλη,Στης μοναξιάς μου την γιορτή
Τα παραμύθια που αγαπώ,Στο τέλος κρύβουν δράκο κι δεν μπορώ να κοιμηθώΣκάβω στην άμμο να με βρω,Και πέφτω μες στον λάκκο με τον χαμένο μου εαυτό
Ως εδώ, φτάνει ως εδώΩς εδώ, στον ίσκιο μου να ζωΩς εδώ, στο λέω ως εδώΩς εδώ, τελειώνουν όλα εδώ
Μ' ακολουθούνε συνεχώς φεγγάρια σκουριασμένα,Που βγάζουν φως λυπητερόΚαι έχω τις νύχτες συντροφιά τραγούδια λυπημένα,Απ' της καρδιάς μου την ηχώ
Το ημερολόγιο κοιτώ κι οι μέρες δεν περνάνε,Και ζω το ίδιο σκηνικόΤι θα συμβεί να ανησυχώ,Να σκέφτομαι που πάμε ακροβατώντας στο κενό
Ως εδώ, φτάνει ως εδώΩς εδώ, στον ίσκιο μου να ζω
Ως εδώ, φτάνει ως εδώΩς εδώ, στον ίσκιο μου να ζωΩς εδώ, στο λέω ως εδώΩς εδώ, αλλάζουν όλα εδώ