O Stavros Tou Notou (Ο Σταυρός του Νότου)
Έβραζε το κύμα του γαρμπήείμαστε σκυφτοί κι οι δυο στο χάρτηγύρισες και μου 'πες πως το Μάρτησ' άλλους παραλλήλους θα 'χεις μπει
Κούλικο στο στήθος σου τατούπου όσο κι αν το καις δε λέει να σβήσειΕίπαν πως την είχες αγαπήσεισε μια κρίση μαύρου πυρετού
Βάρδια πλάι σε κάβο φαλακρόκι ο Σταυρός του Νότου με τα στράλιαΚομπολόι κρατάς από κοράλλιακι άκοπο μασάς καφέ πικρό
Το Άλφα του Κενταύρου μια νυχτιάμε το παλλινώριο πήρα κάτουμου 'πες με φωνή ετοιμοθανάτου:"να φοβάσαι τ' άστρα του Νοτιά"
Άλλοτε απ' τον ίδιον ουρανόέπαιρνες τρεις μήνες στην αράδαμε του καπετάνιου τη μιγάδαμάθημα πορείας νυχτερινό
Σ' ένα μαγαζί του Νoσιμπίπήρες το μαχαίρι δυο σελίνιαμέρα μεσημέρι απά στη λίνιαξάστραψες σαν φάρου αναλαμπή
Κάτω στις ακτές της Αφρικήςπάνε χρόνια τώρα που κοιμάσαιτα φανάρια πια δεν τα θυμάσαικαι το ωραίο γλυκό της Κυριακής