Anamniseis (Αναμνήσεις)
Σβηστά τα φώτα, νεκρή η πλατείαΆδειες καρέκλες στα καφενείαΔιαβάτες λίγοι μοναχικοίΝα ξημερώσει πόσο αργείΤώρα ο τοίχος έχει ξεβάψειΤο σ' αγαπώ σου πια δεν υπάρχειΧάθηκε τ' όνειρο μες στη βροχήΔεν θα το μάθεις ήσουν εσύ
Κλεισμένες αναμνήσεις σ' αδιέξοδοΓυρίζω κυκλικά στον ίδιο δρόμοΜαζεύω τα κομμάτια μου στην έξοδοΓιατί σου είπα σ' αγαπώ σε λάθος χρόνοΜαζεύω τα κομμάτια μου στην έξοδοΓιατί σου είπα σ' αγαπώ σε λάθος χρόνο
Σβηστά τα φώτα, νεκρή η πλατείαΆδειες καρέκλες στα καφενείαΘολά τα τζάμια κι αυτή η βροχήΝα σταματήσει πόσο αργείΜες στα σκοτάδια ψάχνω και πάλιΜες στην πλατεία στο σιντριβάνιΝα βρω τα κέρματα και τις ευχέςΚι ό,τι ζητούσες στις προσευχές
Κλεισμένες αναμνήσεις σ' αδιέξοδοΓυρίζω κυκλικά στον ίδιο δρόμοΜαζεύω τα κομμάτια μου στην έξοδοΓιατί σου είπα σ' αγαπώ σε λάθος χρόνοΜαζεύω τα κομμάτια μου στην έξοδοΓιατί σου είπα σ' αγαπώ σε λάθος χρόνο